Vrouwen-vereniging
SONDEL. Ze laten zich niet zomaar van de wijs brengen en houden de moed er in. Toegegeven, elf leden is wat magertjes en naar verwachting zal de groep niet veel groter worden. Maar de vrouwen van ’t Mosterdzaadje in Sondel hebben in de afgelopen vijftig jaar wel moeilijker tijden meegemaakt. Hun vrouwenvereniging bereikte jaren geleden met niet meer dan 8 leden een historisch dieptepunt. De klap kwamen ze te boven en dus zal het ook nu wel lukken. De vrouwen van Sondel houden in elk geval het hoofd koel.
De elf overgebleven leden van de op 4 februari 1947 opgerichte vrouwenvereniging in Sondel kwamen maandagavond bijeen in ’t Lokaal, een bijgebouwtje van de Nederlandse Hervormde Kerk in het dorp.
Er werd stil gestaan bij het bereikte jubileum aan de hand van een periode
waarin het voortvarend en soms wat minder ging met ’t Mosterdzaadje. Het onderwijzersechtpaar Vogelzang gaf destijds de aanzet. Klein begonnen groeide het gezelschap maar een groep van meer dan dertig vrouwen. “Dat was in een tijd waarin er anders niet zoveel was”, vertelt presidente Akke Piersma-Schotanus (71), zo’n grote groep was natuurlijk een feest en er gebeurde heel wat”.
Concurrentie
Maar er kwam een kentering, vooral veroorzaakt door concurrente van andere organisaties en de mobiliteit. “Andere begonnen steeds meer aan de weg te timmeren en omdat mensen bijvoorbeeld ook over een auto konden beschikken gingen ze meer weg”. Funest geworden is de invloed voor de vrouwenvereniging niet. Hoewel het ledental de afgelopen jaren daalde houden blijven de dames positief.
Maar zonder zorg is Akke Piersma niet. “Het zijn op dit moment de ouderen die de vereniging in stand houden. Jongeren laten het afweten”. De gemiddelde leeftijd ligt hoog en de meeste leden zijn boven de zeventig. De jongste is 46.
“Maar we zijn geen uitzondering”, verzacht Akke Piersma de situatie enigszins, “je komt deze tendens overal tegen. Landelijk is het beeld niet anders”.
Traditie
Ondanks de zorg voor de toekomst gaan de dames stug door in de hoop op betere tijden. Op de maandagavond komen ze bijeen in ’t Lokaaltje. Er wordt gezellig gebabbeld, een breiwerkje komt tevoorschijn en er worden spelletjes gedaan.Maar dit alles nooit zonder dat eerst de presidente de traditionele openingshandeling heeft verricht. Het maken van attributen voor de jaarlijkse bazar is de voornaamste bezigheid.
De opbrengst komt elk jaar ten goede aan een bijzonder doel in het dorp. “Dit jaar hebben we gekozen voor ’t Lokaaltje”, vertelt Akke Piersma, “het gebouwtje moet opgeknapt worden en daar is veel geld voor nodig”. De bazar breng al gauw zo’n drieduizend gulden op. Nu zal dit ten goede komen aan het opknapplan.
Nog steeds is de vrouwenvereniging een bijzonder actief groepje waarbij op de wekelijkse bijeenkomsten de gezelligheid voorop staat. Maandagavond kreeg de samenkomst een bijzonder karakter en werd terug geblikt op de afgelopen vijftig jaar. Er waren voordrachten en er werd gezongen.
En broodmaaltijd en warme soep versterkten de harten van de elf aanwezige leden. Onder hen de 89-jarige Eke Ottema-Hoekstra.
Niet lang na de oprichting in 1947 was ze al van de partij. Als blijk van waardering is ze sinds de jubileumviering erelid.
Door: Catarienus Meijer,
Balkster Courant 6 februari 1997