Echtpaar Piersma zet na 35 jaar punt achter bloemenhandel
Dit hoofdstuk is afgesloten, we beginnen aan een nieuw.
Het is over. De kassen zijn leeg. Het getjilp van vogeltjes in een volière verbreekt de stilte rondom het huis van Jan en Akke Piersma in Sondel. Er heerst nu een ongekende rust die de gezellige drukte van handel en wandel heeft verdrongen.
Daar waar tot voor kort nog Jan en alleman een bloemetje kwamen halen voor thuis in de vaas of in de tuin, is het nu opvallend stil. In de kassen zijn amper nog bloemen en planten te vinden, zij het dat hier en daar in een hoek nog schaarse tekenen resteren van waar ooit begonia’s, geraniums, viooltjes en afrikaantjes in veelheid en verscheidenheid stonden uitgestald.
Het is over. Zeker na de leegverkoop, vorige week vrijdag en zaterdag. Wat overbleef is een totaal leeg verkocht ‘bloemenhuis’. Daarmee hebben Jan en Akke Piersma definitief een punt gezet onder hun bloemenhandel.
“Dit hoofdstuk hebben we afgesloten”, zegt Jan Piersma, “we beginnen nu aan een nieuw”.
Voor Jan (71) en Akke (66) Piersma is het stoppen met de bloemenhandel in Sondel niet gemakkelijk geweest. “Want waar je 35 jaar mee bezig bent geweest schuif je niet zomaar aan kant”. Vorige week vrijdag vond er bij de bloemenzaak aan de Beuckenswijkstraat een totale leegverkoop plaats.
Velen kwamen op de uitnodiging van het echtpaar Piersma, hiervan te profiteren, af. Beide dagen was het een drukte van jewelste. Vooraf had geen van beiden verwacht dat de belangstelling zo groot zou zijn en evenmin dat het zou komen tot een onverwacht afscheid van velen. “Want hoe je het ook wendt of keert, met veel mensen heb je in de loop der jaren een relatie opgebouwd”, zeg Jan Piersma, “er ontstond een vaste klantenkring en dat leg je niet gemakkelijk naast je neer”. Geen wonder dat het die laatste dagen niet steeds even gemakkelijk is geweest bij een laatste ‘zakelijk’ weerzien.
“Af en toe is het wel even slikken geweest”, vertelt Akke Piersma, “soms was het best even moeilijk en niet zelden emotioneel”. Soms ook moest de zakdoek eraan te pas komen, tranen worden vol lof en waardering. “Kenmerkend voor ons is steeds de wijze geweest waarop we hebben samengewerkt met klanten en relaties. Belangrijkste factor daarbij was steeds een grote portie bewogenheid”. Datzelfde kwam Jan Piersma tegen toen hij de laatste bestellingen zaterdag afleverde. “Allemaal schudden ze je de hand en bedanken je voor de lange periode van samenwerking. Op die momenten gaat er heus wel wat door je heen”.
Mooie tijd.
Tijdens een gesprek dat wij hadden met het echtpaar Piersma blijkt dat het afscheid, ondanks de bewust genomen keus om te stoppen, toch ook wel enigszins met gemengde gevoelens is.
Geen wonder natuurlijk, want 35 jaar tussen de gemeenschap is geen geringe periode.
“Het is een heel mooie tijd geweest waarin vooral de sfeer van gemoedelijkheid en saamhorigheid bepalend was voor de verstandhoudingen. Het kopen en verkopen ging bij ons altijd gepaard met een gezellig praatje. Dat zijn aspecten die we de komende tijd zeker zullen missen”.De bloemenhandel in Sondel is voor het echtpaar Piersma eigenlijk als hobby begonnen.
Zeker van de kant van Jan Piersma kwam ooit het idee een eigen bedrijfje te beginnen. Die gedachte ontsproot in de jaren na de Tweede Wereldoorlog. In zijn vrije tijd verrichtte hij af en toe hovenierswerkzaamheden voor dorpsgenoten. Ook werd hij veel gevraagd voor het snoeien van struiken en bomen. Van daaruit groeide gestaag een klein hoveniersbedrijfje dat zich ontspon door de verkoop van boompjes, zaden en andere aan bloemen en planten verwante artikelen.
Deze activiteiten breidden zich zodanig uit dat de ruimte bij het huisje in de Vinkebuurt te krap werd. In het midden van de jaren vijftig, Jan Piersma werkte overdag bij de boer, werd uitgekeken naar een geschikte locatie. In 1957 kwam een pand leeg aan de Beuckenswijkstraat. Dat werd aangekocht en betrokken. Piersma begon nu definitief voor zichzelf en zwaaide daarmee het boerenleven gedag. Vooral in de jaren vijftig nam de belangstelling voor tuinaanleg enorm toe. “Veel mensen wilden een leuk aangelegd tuintje bij huis”, vertelt Piersma, “en dat was nu juist waar ik veel aardigheid aan kon beleven.
Als ik een huis zie dan weet ik hoe een tuin er rondom uit moet zien”. Wat de aanleg van tuinen betreft kon Jan Piersma zich in de eindjaren vijftig en beginjaren zestig naar hartelust uitleven. “Er waren hier amper tuinen bij woningen. Je kunt stellen dat ik in de loop der jaren eigenlijk geheel Sondel heb voorzien vaan een aardig ogend tuintje”.
En steeds naar ieders tevredenheid.
Praktijkmens
Wat is nu het geheim van de smid? Dat wordt weldra duidelijk. “Ik ben een praktijkmens”, legt Piersma uit, “als ik een project bekijk weet ik eigenlijk direct hoe het er uit zou moeten zien. Als ik er daadwerkelijk aan begin heb ik de uitwerking al in de vingers”.
Zo is dat al die 35 jaar gegaan. Een op praktijk gestoelde deskundigheid heeft hem daarbij steeds geholpen.Opleidingen waren voor Piersma steeds een taboe. “Ik ben amper naar school geweest. Leren was eigenlijk niets voor mij.
Daar voelde ik mij niet in thuis”. Op meer dan een onafgemaakte lagere school opleiding kan Jan Piersma niet terugvallen.
Maar het is voor hem meer dan genoeg gebleken om van zijn hobby een ‘bloeiend’ bedrijf te maken. Dat bedrijf groeide na de start in 1957 gestaag.
Uitbreidingen en kleine verbouwingen bleven dan ook niet uit. Bij de woning werd weldra een schuur gebouwd en later, in 1971, volgde een grote kas. Aan die kas zit een stukje geschiedenis. Want enkele jaren geleden ging een deel ervan tegen de vlakte als gevolg van een zware storm. Een deel van de kas werd nadien herbouwd en ook kwam er nieuw dak op. Zo ontstond er weer een ruimte van zo’n 40 m2.
Veelomvattend
In de winter 1990/1991 bleek steeds meer hoe veelomvattend het bedrijf van Jan en Akke Piersma was geworden.
Niet alleen binnenshuis maar ook rondom woning en gebouwen, lieten de nodige werkzaamheden niet op zich wachten. Want naast de interne verkoop van planten, bloemen en alles wat daaraan verbonden is, was er de verkoop van bomen en struiken uit de tuinen. Dat vergde natuurlijk de nodige zorg.
Wat jarenlang steeds had gekund, bleek vorig jaar niet meer zo gemakkelijk te gaan dan Jan Piersma gewend was. De jaren van noeste arbeid hadden ook hem niet ongemoeid gelaten en hij achtte het tijd geworden het wat rustiger aan te gaan doen.
“Toen hebben we eigenlijk al besloten er maar een punt achter te zetten”, verteld Akke Piersma. De woning met alles erop en eraan kwam in de aanbieding en is onlangs verkocht.
Het wordt dus verhuizen geblazen. Dat betekent niet dat Jan en Akke Piersma Sondel gaan verlaten. Nee, integendeel zelfs. In het centrum va het dorpje wordt binnenkort een huurwoning betrokken. Als dat zover is, is het hoofdstuk definitief afgelopen en kan worden begonnen aan een nieuw.
Geitenhok
Met het verlaten van de woning aan de Beuckenswijkstraat, laat het echtpaar Piersma ook een aantal bijzondere bouwsels achter. Zoals bijvoorbeeld het door Jan Piersma zelf gebouwde huisje in de tuin. Deze werkelijk schitterend, nagenoeg identiek nagebouwde woning, gebruikt als geitenhok.
Maar dat is er niet van gekomen. “Ik heb er twee winters aan gewerkt”, zegt jan Piersma die daarmee duidelijk maakt niet alleen een vakkundig bloemenkenner te zijn maar ook als timmerman zijn mannetje staat. Met het fraaie huisje heeft het echtpaar in de afgelopen jaren al het één en ander beleefd. Hoe vaak het al wel niet op de foto is gezet, is niet duidelijk.
Maar dat is vele malen het geval geweest. Vooral toeristen hielden, als ze door Sondel fietsten, even stil bij het huisje. Haalden hun fototoestel tevoorschijn en maakten een prent.
Soms ook werd het huisje gebruikt als decor bij het maken van trouwfoto’s om het huisje de huidige uitstraling en bijzondere karakter te geven, heeft Piersma geen ingewikkelde tekeningen hoeven maken. “Ik heb al eerder gezegd een praktijkmens te zijn. Ik begin gewoon te bouwen en dan komt het er vanzelf”. De naam die aan het huisje is meegegeven, benadrukt dat nog een: “Samar útbret”.
StrijdwagenMaar niet alleen het huisje trekt de aandacht bij degenen die langs de woning komen. Ook het evenbeeld van een Egyptische strijdwagen valt op. “Tijdens een optocht in Langweer zag ik jaren geleden een soortgelijke wagen meerijden.
De makers ervan hadden het voornemen om de wagen na de optocht maar weg te doen. Men had mij gevraagd te helpen bij het bouwen ervan. Daar stemde ik in toe onder de voorwaarde dat ik het bestek zou krijgen van de wagen”. Welnu, de optocht was voorbij maar al wat er kwam, geen tekening. Wat wel naar Sondel kwam waren een paar mallen.
“Aan de hand daarvan heb ik toen die strijdwagen met paarden ervoor gemaakt”. Beide werkstukken verhuizen niet mee naar het centrum van Sondel. Ze blijven achter bij de woning aan de Beuckenswijkstraat. “Ze zijn te groot”, verzucht Jan Piersma. Niettemin zal hij de hamer, zaag meetlat en beitel in zijn nieuwe woonomgeving niet onberoerd laten. Bij het huisje wordt een schuur gebouwd waarin ruimte wordt gecreëerd voor een kleine werkplaats.
“Ik mag nu eenmaal graag wat knutselen en timmeren”, zegt Jan Piersma, “dat wil ik kunnen blijven doen”. Af en toe maakt hij wel eens een kippenhok. Niet een gewone kippenren maar bijzondere exemplaren. Momenteel legt hij de laatste hand aan een wel heel fraai werkstuk, een huisjesmodel waarin de kippen zich als engelen moeten voelen.
“Kijk, dat bijzondere eraan geven, dat vind ik nou het mooiste”.
Voorliefde
Het bouwen van kippenhokken heeft ongetwijfeld te maken met de voorliefde die Jan Piersma koestert voor dieren. Kippen en eenden zijn daarvan uitgesproken voorbeelden. Met beide soorten dieren nam hij dikwijls deel aan tentoonstellingen. En dat heeft hem niet onbetuigd gelaten. Menigmaal werd een prijs mee naar huis gezeuld. In de woonkamer zijn kasten aan de muur gehangen, gevuld met medailles, bekers en vaantjes.
Maar de kippen en eenden zijn van de hand gedaan. Wat rest is nog een kleine volière met tropische vogeltjes. “Als het even kan gaat die mee naar ons nieuwe huis”.De dieren en de natuur zijn voor Jan en Akke Piersma steeds onuitgesproken liefhebberijen geweest.
Beide liggen zo dicht bij elkaar dat ze eigenlijk steeds onafscheidelijk zijn geweest. Akke Piersma groeide op in Sondel, een omgeving die rijk is aan natuur en fraaie landschappen. Jan Piersma kwam na de Tweede Wereldoorlog naar Sondel. Daarvoor woonde hij lange tijd met zijn ouders in het westen waar gewerkt werd op fruitkwekerijen, bloemenkwekerijen en boerenbedrijven.
De voorliefde voor bloemen, planten en dieren heeft Jan Piersma dan ook wel een beetje van huis uit meegekregen. Lange tijd was het zijn beroep. Nu zal het weer zijn hobby worden. Daarbij geeft hij toe dat het zeker even wennen wordt, nu eens een bloemetje te moeten kopen bij een ander.
Bron: Balkster Courant december 1991.
