Sondeler skoalle
Ode oan ús Sondeler skoalle
Wat wiene it moaie jierren, de klompkes gongen klikklak-klik klak.
Juffrouw Crajé en de meesters brochten ús deiliks wer to plak.
It wiene goede tiiden mei aap-noot-mies en Wim-Zus-Jet-Teun-Vuur-Gijs en
Lam-Kees-Bok-Weide-Does-Hok-Duif en Schapen.
Ja, it sit noch yn myn wêzen.
Meester Grealer en de Boer, Juffrouw Crajé en meester Kloosterman,
ja it wier somstiiden in hiele toer.
Yn it folgende leslokaal.
Ja en dan nei de Bovenmeester dat is wêr in oar ferhael.
It wiene goede tiiden die ús de skoalle brocht.
In protte nocht en wille, fan alles waard betocht.
Sondel – ús leaflik doarpke wer earne ús widze stie.
We boarten by de Lemsterdyk en yn it Gaasterlanse gea.
Soms kaam it turfskip yn de haven dan boarte ik mei Douwe fan Rein en
kaam it skip fan de Weert je tomjitte ’t jonge – dat joeg wille sûnder ein.
Dan waard de Sondeler feart de Doneau en ’t giele sletsje waard fereert.
Wij sizze dank foar alle goedens en tinke noch ienkear oan de Sondeler feart.
Lit de skeane banen noch lang bliuwe, de Fryske taal yn ’t Heitelân bestean.
Dan wolle wy de reünie besjonge, der wêr ea de nije klompkes gean.
Louwina Boomsma