Bij de betonbrug wordt eerst een depot gemaakt om daarna de grond met trekker en dumper  over de brug het land in te vervoeren tot een bepaalde lengte.
Hierna was het bij de ingang van de ‘hikjes’ een komen en gaan van grote vrachtauto’s die de grond op het eind hiervan leeg kiepten.  Rupsdumpers  worden volgeladen om het te vervoeren waar de teeltaarde is afgehaald. De opgebrachte grond afvlakken en de teeltaarde terug draaien. En met een lazer word de kade op de juiste hoogte gebracht en afgewerkt.

De ‘Hikjes’ van eertijds

We gaan even terug in de tijd dat de molens van Sondel de polders nog droog maalden. Zomer’s duurde het hooien van de eerste snede een 4 a 5 weken. Dit was dan mids juli aan de kant. Nadat het gras weer wat was gegroeid  dreven de boeren de koeien hierna naar de bύtlannen zoals de Warren, de Fennen, achter de hikjes, 1^e , 2^e 3^e  steke, de Uitheijing en naar de Aap.

In hoogtijdagen van het  hooiseizoen kwamen wel een 40tal paard en wagens vol hooi per dag de Sondelerdyk af richting Sondel.
De boeren die hooiland in De Aap hadden moeste het verst rijden. Anderen hadden het mooi dichtbij en reden halverwege de Sondelerdyk een oud pad op, dat door een aantal percelen ging die afgesloten waren met hekken  en dat werden de ‘hikjes’ genoemd.
Boeren die hier landerijen  hadden, hadden ‘recht van pad’. Dit waren o.a. Wiebe de Vries, Frans Smits, Klaas Boonstra, Piet Kramer. Later is het een zandpad geworden dat werd verhard met puin en dakpannen. Na deze verharding(en)  gingen er toch meer boeren langs om bij hun landerijen te komen.