Er waren eens trije poepen
Er waren eens trije Poepen.
Die waren gelegerd in Sondel, het was namelijk tijdens de tweede wereldoorlog.
Zij hadden er last van dat zij niet konden communiceren met de Sondelers,
en wilden daarom zich de (Friese) taal eigen maken.
Het Duitse drietal begaf zich op weg, vastberaden om de Friese taal te leren.
Zij liepen door de Beuckenswijkstraat en kwamen twee Sondelers tegen.
`Sjoch`, zei de ene tegen de andere, en wees naar het drietal, `trije Poepen!`.´Dat zal ik onthouden´, zei de 1e Poep, `trije Poepen!`
maar hij wist niet wat het betekende.
En verder wandelden zij.. Op de Noorderreed aangekomen kwamen het langs het land van de
Postma´s. Hendrik Klaases Postma zat een koe te melken, maar de koe was dwars,
dus Hendrik zei: ´´Om kou!”
Dat hoorde de 2e Poep en zei: ´dat zal ik onthouden: ´Om kou´.,
maar hij wist niet wat het betekende.
Zij liepen door en liepen door, tot in de Bremer Wildernis, maar daar was niets te beleven, zodat zij maar weer terugkeerden naar het dorp. Naast het huis van de Postma´s was de timmermanswerkplaats van Van der Veer.
Dat was een beste timmerman. Hij schaafde en schaafde een plank totdat hij op een gegeven moment zei: `dat is rjocht´.
De 3e Poep hoorde dat en zei: ´dat zal ik onthouden: ´Dat is rjocht´,
maar hij wist niet wat het betekende.
Op de Sondelerdyk aangekomen kwamen zij de veldwachter van Balk tegen.
Hij zei: ´Halt, in de naam der wet! Ik moet jullie een paar vragen stellen.´
De trije Poepen dachten: ´Wat moet die man?´, maar wilden graag door middel van hun geleerde woorden goede wil tonen.
De veldwachter zei: ´Er is vanmorgen een Sondeler vermoord. Dat is een ernstig delict!
Weten jullie wie dat gedaan heeft?
De trije Poepen begrepen niet waar de veldwachter het over had, zij verstonden het niet.
´Aha´, dacht de 1e Poep, laat ik eens zeggen: ´Trije Poepen!´
De veldwachter zei:
´Dacht ik het niet, jullie zijn het dus!En waarom hebben jullie hem vermoord?´
De tweede Poep dacht: ´laat ik ook maar eens wat zeggen en zei: Om kou`.
´Wat!!´ riep de veldwachter uit, ´om een koe?!?.
Zal ik jullie eens wat zeggen: ´jullie gaan levenslang het
gevang in!!!!´
De derde Poep dacht diep na en zei: ´Dat is rjocht´,
maar hij wist niet wat het betekende …………
Clementia Postma (oud Sondelse) leverde dit verhaaltje aan.
Haar vader dirigent Durk Klazes Postma vertelde haar verhalen over vroeger voor ze ging slapen.