Maar voordat ze ook maar iets konden zaaien of planten, moesten ze eerst iets doen aan het water. “De tuin was zo nat, dat we eerst flink drainage moesten toepassen.
Ook hebben we greppels gegraven om de tuin bewerkbaar te maken.
Toen dat eindelijk klaar was, konden we beginnen met zaaien en planten. Daarna volgden de fruitbomen en hagen voor een groene kader.” Al vanaf het begin heeft Hanneke een hoek in de tuin gereserveerd voor de plukbloemen. Ze begon met het zaaien van eenjarigen, maar in de loop der jaren zijn er steeds meet vaste planten bijgekomen.

Nu staan de eenjarigen gewoon tussen de vaste planten in. “De eerste bloemen die ik zaaide, waren zonnebloemen. Nog steeds zijn dat een van mijn favoriete plukbloemen. Van zo’n boeket word je toch meteen vrolijk?”

Hanneke wist heel goed wat ze wilde met haar kwekerij: die moest er vooral mooi uitzien. “Daarom heb ik gekozen voor een Engelse stijl , hoewel dat heel onbewust is gegaan. “ten eerste is er de indeling van de kwekerij: alle paden zijn graspaden, ook tussen de borders.
Zo ziet de tuin er altijd mooi groen uit. Centraal in de tuin staat de grote kas, waar de vaste planten worden verkocht. Maar ook de weelderigheid van de tuin doet Engels aan. Hanneke: “Je ziet het ook in Engelse boerentuinen: prachtige borders met een landelijk karakter. Een beetje van alles door elkaar, maar nooit zo dat het een rommeltje wordt.”

Een belangrijke bloem uit de engelse tuin is natuurlijk de roos, een van Hanneke’s favorieten. “Helaas blijven rozen nooit lang goed in de vaas, anders zou ik daar veel meer boeketten mee maken.” In het begin was het moeilijk om mensen uit de buurt naar de tuin te krijgen. “het ging langzamer bij ons dan bij gewone tuincentra of kwekerijen.”, herinnert Hanneke zich. “Dat kwam natuurlijk omdat dit een nader soort kwekerij is dan mensen zijn gewend.
Nu weet iedereen ons te vinden. Sterker nog: ik word vaak gevraagd voor adviezen en tuinindelingen.” Allerlei mensen komen af op de ‘Tuin bij de Wildernis’ af, van vrouwen die een boeketje komen plukken tot hele gezinnen. Eén ding hebben ze gemeen: ze houden allemaal van de gezellige sfeer in de tuin bij Hanneke. Op de mooiste plekjes in de tuin heeft ze dan ook wat stoelen neergezet: “Daar kunnen mensen genieten van de tuin of wachten als het even druk is. Zoals in juni, als de aardbeien rijp zijn: daar komt werkelijk de hele buurt op af”